گچ زیرکار به عنوان لایه اولیه گچ کاری روی انواع سطوح استفاده می شود. این گچ یک پایه و سطح صاف برای لایه های بعدی ایجاد می کند. اگر گچ کاری اولیه به درستی صورت بگیرد، رنگ آمیزی یا کاشی کاری دیوار نیز به بهترین نحو انجام خواهد شد. در مقابل، اگر گچ زیرکار ترک داشته باشد یا سطح ناصافی روی دیوار ایجاد کند، نتیجه نهایی نیز از کیفیت بالایی برخوردار نخواهد بود. بنابراین، انتخاب و به کارگیری درست گچ زیرکار از اهمیت بالایی برخوردار است.
انواع گچ زیرکار
به طور کلی دو نوع گچ مختلف به عنوان گچ زیرکار استفاده می شوند که عبارتند از:
- گچ خاک
- گچ سیوا
هر کدام از این انواع گچ زیرکار، خواص و کاربردهای مخصوص به خود را دارد. در ادامه به طور کامل هر کدام از آنها را به شما معرفی می کنیم.
گچ خاک
گچ اول، گچ خاک است که با نام گچ داگا نیز شناخته می شود. این نوع گچ ترکیبی از خاک رس، سنگدانه ریز و الیاف است. مواد دیگری نیز مانند رنگ، آهک؛ کود و روغن دانه کتان نیز ممکن است برای ایجاد ویژگی ها و خواص مختلف به این گچ افزوده شود.
گچ خاك معمولاً به عنوان روكش دیوار های سنگی یا دیوارهای داخلی از جنس چوب یا کاه استفاده می شود. گچ خاک از اجزای ساختاری و هم چنین بافت و رنگ دیوارها محافظت می کند. هم چنین به عنوان عایقی روی دیوارهای ساختمان عمل می کند.
ترکیب ساختاری گچ خاک
همه انواع گچ ها یک ویژگی مشترک دارند. همه آنها از یک جزء ساختاری، یک عنصر اتصال دهنده و نوعی فیبر تشکیل شده اند. یک نوع گچ ممکن است از خاک، آهک یا سنگ گچ تولید شود و در برخی انواع گچ ممکن است از سیمان یا عناصر اتصال دهنده مصنوعی استفاده شود.
خاک رس: عامل اتصال دهنده
خاک رس از ذرات بسیار ریز تشکیل شده است. بیشتر انواع خاک رس از سیلیکاتهای آلومینیوم آبدار تشکیل شده اند. اگرچه تنوع شیمیایی بسیاری در بین خاک های رس وجود دارد. خاک رس منسجم است و می تواند به شن و ماسه و کاه بچسبد، از جدا شدن اجزای ملات گچ از هم جلوگیری می کند و همچنین مخلوط را به دیوار محکم می چسباند. خاک رس در هنگام مرطوب بودن نیز حالت پلاستیکی دارد که باعث می شود ملات گچ کارایی خود را داشته باشد.
شن و ماسه: اجزای اصلی ساختار گچ زیرکار خاک
شن و ماسه به گچ خاک مقاومت ساختاری می بخشند. شن و ماسه از ذرات ریز و آسیاب شده سنگ تشکیل شده است. شن و ماسه که عمدتا از دی اکسید سیلیسیم (کوارتز) تشکیل شده است، ماده ای غیرفعال است و تمایل زیادی به شرکت در واکنش های مختلف ندارد. از آنجا که شن و ماسه در بسیاری از لایه های زیرین خاک وجود دارد، ممکن است بتوان آن را برای تهیه گچ از همان خاک رس به دست آورد.
الیاف: مقاومت کششی و تقویت کننده گچ زیرکار
کاه خشک، فیبر، الیاف نارگیل و موی حیوانات همه گزینه های مناسب برای استفاده به عنوان فیبر در گچ زیرکار خاک هستند. الیاف یک شبکه تقویت کننده در گچ ایجاد می کند، که به نگه داشتن اجزای مختلف گچ در کنار هم کمک می کند. فیبر همچنین نوعی انعطاف پذیری را برای گچ خشک فراهم می کند. وقتی خاک رس خشک می شود، منقبض می شود و ممکن است در آن ترک ایجاد شود. اما با استفاده از فیبر در ملات گچ می توان از این ترک خوردگی جلوگیری کرد. الیاف استفاده شده در گچ ها باید تمیز، خشک و عاری از کپک باشد.
خواص و ویژگی های گچ زیرکار خاک
علاوه بر خاک رس، شن و ماسه و فیبر در گچ خاک، از مواد افزودنی دیگری نیز استفاده می شود که به آن خواص و ویژگی های مختلفی می بخشد. این مواد افزودنی می توانند قابلیت کار و مقاومت گچ را بهبود ببخشند. گاهی اوقات مواد به ملات گچی که به عنوان لایه پایانی کار قرار است استفاده شود، افزوده می شوند. هم چنین ممکن است این مواد را به تمام لایه های پوششی دیوار اضافه کنند.
برخی از متداول ترین مواد افزودنی، خمیر آرد گندم، کود ، آب کاکتوس، کازئین (پروتئین شیر) و انواع روغن های طبیعی مانند روغن بذر کتان هستند. سایر افزودنی ها شامل نمک، استئارات، پیه، تانن، برگ و پوست درختان خاص، زاج، چسب های طبیعی و آهک هستند.
خمیر آرد گندم
خمیر آرد پخته شده یک چسب طبیعی ارزان قیمت است که به راحتی از مواد اولیه معمول تهیه می شود. دوغاب آب و آرد تا زمانی که گلوتن عناصر مخلوط را به هم پیوند داده و یک چسب قوی ایجاد کند، پخته می شود. در گچ خاک، خمیر آرد به عنوان ماده اتصال دهنده و سخت کننده عمل می کند.
کود کشاورزی
کود به عنوان یک ماده اتصال دهنده عمل می کند و مقاومت ساختاری بیشتری به گچ می دهد. کود همچنین حاوی الیاف طبیعی کوچکی است که مقاومت کششی اضافی به گچ زیرکار داده و همچنین احتمال ترک خوردن آن را کاهش می دهد.
انواع مختلف کودها اثرات متفاوتی روی ویژگی های گچ زیرکار دارند. کود اسب دارای محتوای میکرو فیبر بالایی است، اما کود گاو آنزیم های سخت کننده بیشتری دارد. کود به هنگام مخلوط شدن با گچ باید تازه باشد. زیرا کود کمپوست شده آنزیم ها و کیفیت چسبندگی خود را از دست می دهد. کود باید قبل از استفاده الک شود.
آب کاکتوس
مایعات حاصل از کاکتوس یکی از رایج ترین مواد افزودنی به گچ در آمریکا است. آب حاصل از لنت های برگ کاکتوس عملکرد زیادی را در اختیار قرار می دهد. برخی منابع گزارش کرده اند که استفاده از آب کاکتوس به عنوان ماده افزودنی به گچ زیرکار خاک، به تنظیم میزان چسبندگی آن کمک می کند. آب کاکتوس همچنین به عنوان یک تثبیت کننده عمل می کند. به این ترتیب که گچ خاک را در برابر آب مقاوم تر و بادوام تر می کند. همچنین از گرد و غبارگرفتن گچ جلوگیری می کند.
آب کاکتوس می تواند کارآیی گچ و قابلیت قالب گیری آن به شکل دلخواه را افزایش دهد. آب کاکتوس به دلیل داشتن پکتین اثر مثبتی روی کارآیی گچ خاک دارد. پکتین یک کربوهیدرات زنجیره بلند محلول در آب است که به عنوان ماده اتصال دهنده برای افزایش چسبندگی گچ زیرکار خاک عمل می کند. پکتین همچنین مسئول افزایش مقاومت گچ خاک در برابر آب است. صدها سال است که برای تقویت گچ آهک در مکزیک و جنوب غربی ایالات متحده مورد استفاده قرار گرفته است.
طرز تهیه و فرآوری گچ خاک
تهیه گچ خاک فرآیند پیچیده ای ندارد. در صورت آماده بودن مواد اولیه الک شده، تنها بین 20 تا 30 دقیقه طول می کشد تا گچ خاک تهیه شود. آماده سازی مواد اولیه ممکن است یک ساعت تا یک ساعت و نیم دیگر به زمان تهیه گچ زیرکار خاک اضافه کند.
تهیه گچ زیرکار خاک شامل مراحل زیر است:
ایتدا شن و ماسه با استفاده از توری پنجره ای الک می شود. سپس شن و ماسه الک شده با نسبت یک به سه با خاک رس و آب مخلوط می شود. قبل از این، خاک رس نیز باید الک شده باشد تا ذرات بیش از حد درشت آن جدا شده باشند. مخلوط به دست آمده باید آنقدر هم زده شود تا کاملا یکدست شود.
سپس، به میزان دو سوم خاک رس، آرد پخته شده به مخلوط اضافه می شود. علاوه بر این می توان به گچ خاک کود گاوی نیز اضافه کرد تا مقاومت آن بیشتر شود. سپس فیبر به مخلوط اضافه می شود که چسبندگی گچ خاک را افزایش می دهد. مخلوط به دست آمده باز هم باید هم زده شده تا کاملا یکدست شود.
نکات قابل توجه در تهیه ملات خاک گچ
کارایی گچ به مقدار آب، توزیع شکل و اندازه ذرات گچ، سن گچ و مقدار دیگر چسبنده (های) طبیعی (مانند آهک، خمیر گندم، آب کاکتوس و غیره) بستگی دارد. تغییر محتوای آب گچ، تغییر ترکیب ذرات، خیساندن خاک رس یا تغییر مواد افزودنی، می تواند کارایی گچ را افزایش یا کاهش دهد.
استفاده از آب زیاد منجر به افزایش تبخیر سطحی آب و یا جدا شدن ذرات گچ از هم می شود (مواد اتصال دهنده ذرات گچ به هم دیگر به درستی عمل نخواهند کرد). در نتیجه گچ حاصل از کیفیت پایین تری برخوردار است. استفاده از گچ با درجه بندی و مش نامطلوب می تواند منجر به تهیه مخلوط ناصاف با کارایی بسیار کم شود، که با افزودن مقادیر مناسب آب یا چسب به راحتی نمی توان از آن استفاده کرد.
زمان گیرش اولیه گچ خاک بین 5 تا 8 و زمان گیرش نهایی آن بین 19 تا 20 دقیقه است.
گچ سیوا
یکی دیگر از انواع گچ زیرکار گچ سیوا است. این محصول به نوعی از گروه محصولات سبک وزن است. سیوا نوعی گچ است که به عنوان اولین لایه گچ کاری روی انواع مختلفی از مصالح ساختمانی مانند خاک رس، بلوک سیمانی، آجر، بلوک سیمانی سبک، پلی استایرن و غیره استفاده می شود. از ویژگی های اصلی این محصول سرعت عملکرد بالای آن است. هم چنین این نوع گچ زیرکار یک عایق حرارتی است و بنابراین برای استفاده روی دیوارها بسیار مناسب است.
اگر در تولید گچ سیوا از ترکیبات مبتنی بر پرلیت و پلیمر استفاده شود، می توان از خصوصیاتی همچون زمان گیرش طولانی، وزن سبک و مقاومت در برابر صدا و حرارت بیشتر در مقایسه با گچ های معمولی برخوردار شد. لازم به ذکر است که برای اینکه سطح نهایی کار صاف و یکدست باشد، باید از گچ ساتن به عنوان لایه پایانی روی این گچ زیرکار استفاده کرد.
طرز تهیه و فرآوری گچ سیوا
گچ سیوا از گچ میکرونیزه تهیه می شود. گچ میکرونیزه که از دستگاه جداکننده به دست می آید با نسبت های مشخصی با مواد مختلف ترکیب شده و گچ سیوا را می سازد. مانند هر گچ دیگری، نسبت ترکیبات گچ سیوا نیز باید مقادیر دقیق و درستی داشته باشند تا گچ نهایی از کیفیت مطلوب برخوردار باشد.
طرز تهیه ملات گچ سیوا
برای تهیه ملات گچ سیوا، باید در یک ظرف تمیز گچ را با آب مخلوط کنید. برای هر کیسه 10 کیلویی گچ زیرکار سیوا، 6-6.5 لیتر آب لازم است. را برای هر کیسه 10 کیلویی محصول با 6-6.5 لیتر آب پر کنید. گچ را به آرامی در آب خالص بریزید تا سطح آب را بپوشاند. 2-3 دقیقه صبر کنید تا گچ شناور در اثر خیس شدن در آب فرو برود. سپس آنها را با همزن مکانیکی با سرعت کم مخلوط کنید تا ملات مناسبی از گچ سیوا بدست آید. پیش از گچ کاری لازم است تا سطح کار از هرگونه گرد و غبار، روغن و ذرات ریز پاک شود.
مزایا و معایب گچ زیرکار
گچ خاک نسبت به بسیاری از دیوارپوش های دیگر سمی نیست و همین باعث محبوب تر بودن آنها می شود، چرا که ضرری برای محیط زیست ندارند. علاوه بر این گچ خاک به راحتی قابل ترمیم بوده و ارزان نیز هست.
گچ خاک در برابر نفوذ آب مقاومت زیادی دارد. بنابراین، برای پوشش دیوارها بسیار مناسب است. البته، گچ زیرکار خاک می تواند رطوبت را از خود عبور دهد. اما با این وجود از دیگر انواع گچ برای پوشش دیوار از مقاومت بیشتری برخوردار هستند.
اگر تناسب ترکیبات گچ خاک به درستی برقرار نشده باشد، می تواند باعث نفوذ کرد و غبار به آن شود و حتی باعث ترک خوردن آن شود. لازم است تا برخی از انواه گچ خام با سیمان ترکیب شوند تا مقاومت لازم را به دست بیاورند.
کاربرد های گچ زیرکار
برای گچ کاری دیوارهای خارجی از گچ خاک حاوی آهک استفاده می شود. آهک می تواند مقاومت گچ زیرکار را در برابر آب افزایش دهد. بنابراین برای دیوارهای خارجی انتخاب مناسب تری است.
در مقابل، گچ خاک خالص (گچ بدون آهک، سیمان یا آسفالت امولسیون شده) بیشتر برای گچ کاری دیوارهای داخلی استفاده می شود. قبل از استفاده از گچ زیرکار، باید بستر مناسبی برای آن قرار داده شود تا گچ به آن بچسبد. برای این کار می توان از توری های فلزی استفاده کرد.
در صورتی که سطح دیوار بیش از حد ناصاف باشد (مثلا فرورفتگی هایی با عمق بیش از دو سانتی متر داشته باشد)، باید یک لایه پایه از گچ زیرکار روی آن زده شود. تهیه یک لایه پایه از گچ خاک طبیعی تفاوت زیادی با لایه های دیگر ندارد اما می توان از نی خرد شده به جای فیبر در آن استفاده کرد.
اگر بخواهید گچ را بر روی سطوحی صاف مانند تخته سه لا بزنید، قبل از آن باید سطح را با مخلوطی از خمیر ماسه و آرد بپوشانید. این مخلوط سطح مورد نیاز را برای گچ خاک فراهم می کند تا به آن بچسبد.
گچ زیرکار معمولاً در سه لایه زده می شود. لایه اول گچ را با استفاده از شانه به صورت افقی یا متقاطع خراش می دهند تا سطح مناسبی برای لایه دوم گچ فراهم کند. لایه بعدی “پوشش قهوه ای” یا پوشش تراز است. گچ های اضافی این لایه به کمک ابزارهایی مانند شمشه خراشیده می شوند تا سطحی صاف و یکدست و تراز برای زدن لایه بعدی ایجاد کنند.
پس از زدن این دو لایه مختلف گچ زیرکار، به گچ اجازه داده می شود تا به مدت 7 تا 10 روز خشک شود. گچ در این زمان منقبض می شود و خود را میگیرد. پس از این، لایه سوم نهایی یا پوشش رنگ زده می شود که معمولا ضخامتی برابر با 3 میلی متر دارد. برای این لایه معمولا از گچ زیرکار بدون فیبر و شن و ماسه استفاده می شود.
قیمت و انواع کیسه های گچ زیرکار
گچ سیوا معمولا در کیسه های 30 کیلویی عرضه می شود. جنس کیسه ها Ad Star ضد آب است که مدت زمان نگهداری گچ را افزایش می دهد. لازم به ذکر است که مدت ماندگاری گچ سیوا با توجه به شرایط آب و هوایی متغیر است. اما این گچ به طور میانگین تا دو ماه ماندگاری دارد. در صورت باز کردن کیسه، گچ باید حداکثر در مدت یک هفته استفاده شود. گچ زیرکار خاک نیز در کیسه های 25، 30 و 40 کیلویی در بازار عرضه می شود. جنس کیسه ها از پلی پروپیلن مقاوم است. ماندگاری این گچ نیز تا یک سال پس از تولید است. گچ خاک در مش های 40 و 80 تولید می شود.
برای اطلاع از قیمت روز گچ سفیدکاری به صفحه قیمت گچ مراجعه کنید.
خرید گچ از درب کارخانه
برای خرید گچ سفیدکاری و خرید گچ زیرکار با قیمت عمده از درب کارخانه از محصولات سوپرگچ فولاد نو و آزادگان دیدن فرمایید:
Add a Comment